چگونه بازیگر شویم ؟ راه بازیگر شدن چیه ؟ چطور بازیگر بشم ؟

چگونه بازیگر شویم ؟

 

مرحله اول چگونه بازیگر شویم ؟

مهارت خود را تقویت کنید.

حافظه خود را تقویت کنید تا بتوانید خطوط (فیلمنامه یا نمایشنامه) را به خاطر بسپارید. با قسمت های کوچکی از فیلمنامه شروع کنید و روی قسمت‌هایی کار کنید که بار احساسی یکسانی دارند. با تکرار آن خط و به خاطر سپردن تصویر بصری که در آن خطوط ترسیم شده اند، خط را کاملا حفظ کنید. به حفظ کردن خط ادامه دهید تا زمانی که یک صحنه‌ی کامل را تماما حفظ کنید.

ـ  برای تقویت حافظه به طور منظم ورزش کنید و یک رژیم غذایی سرشار از امگا۳ داشته باشید.

ـ خطی که حفظ میکنید را به هر حرکت بدنی که هنگام انجام دادن‌ آن صحنه انجام میدهید ربط بدهید.

ـ به طور مداوم استراحت کنید. هر بار که میخواهید دوباره شروع به حفظ کردن کنید، سعی کیند خط‌هایی را که قبل از آن تمرین میکردید را تکرار کنید.

روی پخش (رسا کردن) صدای خود کار کنید

با توجه به این امر که مخاطب‌های شما (تماشاگران) ممکن است که در ردیف های دورتر از شما نشسته باشند، روی صریح تلفظ کردن و رسا بودن صدای خود کار کنید. از سیگار، نوشیدنی های دارای الکل و هرچیزی که باعث کم آبی تارهای صوتی شما میشود و باعث میشود که نتوانید نمایش خود را اجرا کنید دوری کنید.

ـ اگر در یک فیلم بازی می کنید به حال و هوای صحنه توجه کنید. زمانی که دیگران ناراحت هستند صدای شما نباید بلند و رسا باشد.

ـ داشتن صدایی رسا با فریاد زدن متفاوت است.

ـ از دیافراگم نفس بکشید تا بیشترین عمق و حجم را از صدای خود بگیرید.

 

روی گویش‌های متفاوت کارکنید.

خواندن با صدای بلند با صداها و لهجه های مختلف را تمرین کنید تا بتوانید به عنوان یک بازیگر تنوع پذیری بیشتری داشته باشید. اگر این امکان برای شما وجود دارد به تماشای ویدیوهای افرادی بپردازید که به لهجه ای که شما تمرین میکنید صحبت میکنند تا متوجه شوید که هنگام بیان کلمات چگونه دهانشان حرکت می کند.

ـ اگر می توانید با یک فرد بومی که لهجه ای را که در حال تمرین آن هستید حرف میزند صحبت کنید تا بتوانید متوجه جزئیات کوچکی شوید که ممکن است قبلاً متوجه آنها نشده باشید.

ـ اگر این امکان برای شما وجود دارد که یک مربی لهجه استخدام کنید این کار را انجام دهید تا برای شروع کار به شما کمک کند.

به تمرین با صدای بلند ادامه دهید.

دن کلین، یک معلم بداهه پردازی و داستان سرایی، میگوید: بعضی از مردم به صورت طبیعی و ذاتی گوششان این توانایی را دارد که لهحجه‌ها را تشخیص دهد، اما برخی دیگر از افراد باید بیشتر مطالعه کنند. می توانید در فضای مجازی ویدیوهایی را از افرادی که به گویش‌ها و لهجه های مختلف صحبت می کنند پیدا کنید و سعی کنید از آنها تقلید کنید. شما حتی می توانید در مورد لهجه ها و چگونگی تبدیل صداها مطالعه کنید، اما شما باید واقعاً با صدای بلند تمرین کنید.

 

احساسات خود را به درون نقش هدایت کنید.

به فیلمنامه ها نگاه کنید و احساسات اصلی را که در صحنه وجود دارند مشخص کنید. هر احساسی که شخصیت شما قرار است در آن لحظه داشته باشد، مطمئن شوید که اجرای شما آن احساس را برساند. برای مثال، اگر شخصیت شما غمگین باشد، ممکن است نسبت به یک شخصیت بیش از حد هیجان‌زده، نرم‌تر صحبت کنید و از حرکات دست کمتری استفاده کنید.

ـ از آنجایی که شما دیالوگ صحنه را به آن چیزی که حس میکیند ربط میدهید ، وضعیت احساسی صحنه همچنین به شما کمک می کند تا خط‌های خود را به خاطر بسپارید (خط های فیلمنامه/نمایشنامه).

روی مهارت های صحنه‌ی خود کار کنید.

با تمام صورت شروع به نمایش احساسات خود کنید و از ژست‌ها استفاده کنید تا مخاطب شما بفهمد که شخصیت شما چه احساسی دارد. روی مهارت‌های دیگر از جمله رقص، آواز، و طراحی رقص هم کار کنید تا مهارت‌های خود را به تکامل برسانید و بیشتر دیده شوید.

ـ کلاس های آموزش مبارزه روی استیج می تواند به شما نشان دهد که چگونه بدون مجروح شدن و به شکل قانع کننده ای بجنگید. دانستن نحوه مبارزه می‌تواند نقش‌های متعددی را هم در نمایشنامه‌ها و هم در نمایشنامه های موزیکال برای شما به ارمغان بیاورد.

ـ به کلاس های رقص بروید. هرچه مهارت‌های بیشتری داشته باشید، تطبیق پذیرتر هستید و احتمال اینکه نقشی به دست آورید بیشتر می‌شود.

ـ یک کار غیرعادی و نامعمول انجام دهید. هر مهارتی که اکثر بازیگران دیگر ندارند ممکن است در درازمدت به شما کمک کند، بنابراین به انجام دادن سرگرمی های خاص خود ادامه دهید.

در یک دانشگاه یا یک آکادمی هنر به تحصیل بازیگری بپردازید.

اگرچه این امکان وجود دارد که بدون داشتن تحصیلات رسمی به بازیگری پرداخت، اما اگر در مرکز استان زندگی نمیکنید، تحصیل در یک دانشگاه یا آکادمی آموزش بازیگری امین حیایی برای شما یک گزینه متعارف و مرسوم است. شما افراد حرفه‌ای را میبینید و با آنها آشنا میشوید، تکنیک‌ها را یاد میگیرید و به صورت خودکار این شانس را بدست میاورید که روی صحنه کار کنید. این امر همچنین به شما کمک میکند که برای خود رزومه بسازید، در معرض دید قرار بگیرید و شبکه ای از همکاران و مخاطبان خود را راه اندازی کنید. مربی‌های شما دائماً شما را تحت فشار قرار می دهند تا کارهای بیشتری انجام دهید و با این کار عملا به شما انگیزه میدهند.

ـ مدرسه بازیگری برای اینکه بازیگری حرفه ای شوید الزامی نیست. تا زمانی که به پیشرفت مهارت و تمرین خود ادامه دهید، می توانید ستاره بعدی شوید.

 

در کمپ های تابستانی و کارگاه های بازیگری در شهر خود ثبت نام کنید.

برخی از این کمپ‌ها و کارگاه‌ها می توانند به اندازه‌ای فشرده باشند که شما در یک دوره ۲ تا ۳ هفته ای مطالبی را که آموزش آنها ماه ها طول میکشید را بیاموزید. شما می‌توانید در نمایش‌های متعددی شرکت کنید و نقش‌های متعددی را بازی کنید و احتمالاً حتی برای کارتان دستمزد هم دریافت کنید.

ـ اگر درگیر شغل یا مدرسه هستید و این امر شما را از شرکت در این کارگاه‌ها باز می دارد، مطمئن شوید که همیشه در حال مطالعه و تحقیق در زمینه هنر و مهارت خود هستید. به دیدن نمایش ها بروید، راجب تئوری‌ها بخوانید و خود را در معرض ایده ها و مکتب‌های فکری جدید قرار دهید. یا حتی میتوانید در دوره های غیر حضوری ( آنلاین ) آموزش بازیگری شرکت کنید

ـ با تئاتر محل زندگی خود تماس بگیرید تا ببینید آیا رویدادها یا سمینارهای خاصی وجود دارند که بتوانید در آن شرکت کنید.

ـ اگر به صحنه تئاتر علاقه دارید، کارگاه‌های تابستانی راهی عالی برای شروع هستند و فقط هم در تابستان در دسترس هستند. نمایشنامه‌ها، نمایشنامه‌های موزیکال‌ و حتی اپراها در عرض چند هفته در سراسر کشور اجرا می‌شوند و تجربه بسیار ارزشمندی از زندگی را ارائه می‌دهند. در فصل بهار یک تست بازیگری که به شما نزدیک است را پیدا کنید تا بتوانید پس از اتمام مدرسه خودتان را برای این فصل آماده کنید.

بازیگری را در تئاتر های محلی تمرین کنید.

نگاهی به تئاتر های محلی خود بیندازید تا ببینید که چه نمایش هایی قرار است در آنها اجرا شود. گرفتن یک نقش در نمایش‌هایی که در تئاتر‌های محلی برگزار میشود باعث میشود با دیگران در تماس باشید، دیگرانی که همانند شما درحال صیقل دادن هنر و مهارت خود هستند و همچنین باعث میشود تجربه بیشتری به دست بیاورید. همچنین باتوجه به رقابت در این رشته، شما با این کار میتوانید ایده بهتری نسبت به جایگاه خود داشته باشید.

ـ اگر نمایش‌هایی که آنها درحال اجرای آن هستند برای شما جالب نیستند، به کار کردن در پشت صحنه هم فکر کنید.

ـ حتی اگر شما به دنبال کار کردن روی استیج (صحنه) نیستید و یا به صورت مستقیم در نمایشنامه‌ها و نمایشنامه‌های موزیکال اجرا میکنید، هر تجربه‌ای در زمینه‌ی درام برای رزومه‌ی شما خوب است و به شما چیزهایی را می‌آموزد که نمیدانسیتد. شما همچنین در این راه دوستانی هم پیدا میکنید.

 

یک مربی بازیگری استخدام کنید تا در یادگیری تکنیک به شما کمک کند.

به دنبال یک مربی باشید که تجربه و ارتباطات زیادی در این صنعت دارد. مربی شما آن توجه شخصی که شما به آن نیاز دارید را برایتان فراهم میکند تا با استفاده از آن به مقابله با نقاط ضعف و همچنین بهتر کردن کارهایی که به خوبی انجام می دهید بپردازید.

ـ همیشه برای پیدا کردن یک مربی از ارتباطات خود کمک بگیرید. یا از صفحه اساتید آموزشگاه بازیگری حیایی دیدن کنید یا با کارکنان و اساتید مدرسه ای که در آن درس میخوانید یا تئاتری که با آن کار کرده اید صحبت کنید. حتما یک نفر کسی را می شناسد که می تواند شما را به چیزی که به دنبالش هستید برساند.

ـ برای اینکه بتوانید در چند زمینه مختلف آموزش ببینید، فردی را پیدا کیند که در زمینه های مختلف تجربه دارد.

 

مرحله دوم چگونه بازیگر شویم ؟

برند شخصی خودتان را بسازید

(خودتان را بر سر زبان‌ها بیندازید)

با استفاده از رسانه های اجتماعی و وب سایت های بازیگری خودتان را در معرض دید قرار دهید. ویدیو‌های اجرای خود را در یوتیوب قرار دهید و یا در توییتر و فیس‌بوک صفحه‌ای باز کیند تا دیگران بتوانند متحوای تولید شده توسط شما را لایک کنند، مثلا عکس‌هایی از شما که در آنها در نقش فرو رفته اید و یا عکس هایی از صورتتان (هد شات). این امر همانند انداختن تیری در تاریکی است، اما شما هرگز نمی دانید که چه کسی ممکن است به طور تصادفی به اطلاعات شما دست پیدا کند و تصمیم بگیرد شما را استخدام کند. بعد از ساختن حساب در فضای مجازی، برای اینکه با این صنعت در ارتباط باشید، صفحه‌هایی در سایت‌های مرتبط بازیگری بسازید، مانند:

Actors Access

ـ خود را به عنوان یک کارآفرین در نظر بگیرید. شما یک هنرمند هستید، اما این برای شما یک نوع تجارت هم هست. از هشتگ های مرتبط در پست های خود استفاده کنید تا به بیشترین حد ممکن دیده شوید.

ـ یک وبسایت شخصی بسازید که آدرس صفحه وبسایت برای حفظ کردن آسان باشد. اگر از قبل کسی از اسم شما استفاده نکرده، از اسم خودتان برای آدرس صفحه وبسایت استفاده کنید.

ـ برای اینکه افرادی که با شما همفکر هستند را پیدا کنید با صفحه های اجتماعی روی لینکدین ارتباط برقرار کنید.

هدشات بگیرید (عکاسی از سر و شانه)

از یک عکاس حرفه ای برای گرفتن عکس از خود استفاده کنید تا بتوانید بهترین هد شات ها را داشته باشید (عکس از صورت). از حداقل میزان آرایش استفاده کنید تا کارگردانانی که عکس‌های شما را نگاه می‌کنند اگر شما را ببینند بدانند که چه شکلی هستید. هنگامی که عکس ها درحال گرفته شدن هستند مستقیماً به دوربین نگاه کنید.

ـ دنبال عکاس نوظهوری بگردید که مایل است شما را با هزینه ای اندک یا حتی رایگان همراهی کند. نکته مهم در مورد هد شات‌ها این است که برای گرفتن هد شات هیچ ست (صحنه) و هیچ چیز فانتزی لازم نیست.

ـ هر ۲ یا ۳ سال یکبار هد شات خود را به روز کنید تا متصدیان انتخاب هنرپیشه بدانند که در حال حاضر چه شکلی هستید.

 

شبکه‌ی گسترده‌ای درست کنید (در دسترس باشید).

قابل دسترس باشید و برای خود شهرتی به عنوان یک بازیگر حرفه ای بسازید. برای اینکه به افراد نزدیک خود علاقه واقعیتان را نشان دهید، اولین کسی باشید که با دیگران ارتباط برقرار می کند. کسانی که در شبکه شما هستند می توانند شما را به مشاغل موجود و قابل استفاده وصل کنند و می توانند بینش ارزشمندی در مورد کسب و کار به شما ارائه بدهند.

ـ از ایجاد شهرت بد برای خودتان خودداری کنید.

اگر به عنوان یک فرد تنبل، فردی که کار کردن با او سخت است و یا فردی که بسیار پر افاده است شناخته ‌شوید، احتمال این که بتوانید برای خودتان نقشی پیدا کنید کمتر است.

ـ برای ارتباط با دیگران در منطقه‌ و حوزه خود  از وبسایت هایی مانند لینکدین استفاده کنید.

راجب این صنعت آگاه باشید.

مقالات و وبسایت هایی که مربوط به این صنعت هستند را چک کنید تا از روند فعلی در این تجارت آگاه باشید، مانند وبسایت های: بک استیج، هالیوود ریپورتر و… . دائما به دیدن نمایش‌ها بروید و با دوستان و آشنایان خود روی پروژه‌های جانبی کار کنید تا شعله‌ی خلاقیت خود را روشن نگهدارید.

ـ در مورد نمایشنامه نویسان و کارگردانان نوظهور اطلاعات به روز داشته باشید، خود را با تئوری ها آشنا کنید و خودتان را به دیگران معرفی کنید. دانستن اینکه “صحنه” در کدام جهت پیش می رود به شما کمک می کند تا از دیگران جلوتر باشید. شاید شما الهام بخش پروژه بزرگ بعدی باشید!

 

چطور بازیگر شویم ؟

مرحله سوم چگونه بازیگر شویم ؟

تست بازیگری

مجموعه‌ای از مونولوگ ها را یاد بگیرید.

میتوانید مونولوگ های یک تا دو دقیقه ای را به صورت آنلاین جستجو کنید یا یک کتاب بازیگری بخرید که در آن مجموعه‌ای از مونوگ‌های معروف وجود دارد. خواندن مونولوگ‌ها را با صدا و سبک بازیگری خود تمرین کنید. غالبا از مونولوگ ها برای دادن نقش به شما در نمایشنامه ها، فیلم ها و نمایش ها استفاده می شود و مونولوگ‌ها به شما این امکان را می دهند که استعدادهای خود را در مدت زمان کوتاهی به نمایش بگذارید.

ـ یک مونولوگ را بر اساس نوع بازیگری که هستید انتخاب کنید. مثلا اگر شما مردی جوان هستید، نباید مونولوگ یک پیرزن را بخوانید و یا برعکس.

ـ بهتر است که مونولوگ های متفاوتی را بخوانید. حتی اگر همیشه نقش یک مرد بامزه را بازی می‌کنید، چند مونولوگ جدی آماده داشته باشید تا اگر از شما درخواست شد آن را ارائه کنید.

ـ برای خواننده ها، نوار سینزده تا سی و دوتایی از چند آهنگ تهیه کنید و کاملا به آنها مسلط شوید. بعضی از تست‌ها‌ی بازیگری ژانر را مشخص نمی‌کنند، در حالی که برخی دیگر از شما می‌خواهند که چیزی را به آنها نشان دهید که شبیه به آنچه است که تولید می‌کنند.

برای خود رزومه جمع کنید.

لیستی از نقاط قوت مرتبط با بازیگری خود را در یک دفترچه بنویسید و مهمترین مهارت های خود را انتخاب کنید. هر تجربه‌ای که در رابطه با ساخت اثر هنری دارید، چه در کمپ ها، کارگاه ها، دانشگاه ها و یا تئاترهای محلی، به لیست اضافه کنید. مطمئن شوید که فقط جدیدترین آثار خود را در لیست نوشته اید تا متصدی انتخاب هنرپیشه (مسئول انتخاب بازیگران) با دیدن حجم زیاد رزومه‌ی شما گیج و خسته نشود.

ـ هر گونه توانایی خاصی (رقصیدن، آواز خواندن، گویش‌ها، مبارزه کردن و غیره) را که دارید در لیست رزومه‌ی خود بنویسید. در مورد مهارت هایی که دارید دروغ نگویید.

همیشه آماده باشید.

به موقع در محل حضور داشته باشید، از مواردی که در تست وجود دارند اطلاع داشته باشید، هرچیزی که نیاز دارید را همراه خود داشته باشید (از جمله خودکار یا مداد)، و از نظر ظاهری در بهترین شکل خود باشید. شما نمی توانید نظر کارگردانی که برای پروژه بازیگر انتخاب می کند را کنترل کنید، اما می توانید این امر را کنترل کنید که چقدر خود را خوب نشان دهید.

ـ زیاد حرف بزنید و از استعداد خود مطمئن باشید. شما هرگز نمی دانید چه کسی را ملاقات خواهید کرد و شاید آن فرد بتواند شما را وارد این صنعت کند. آن مرد با هدست روی گوشش که در گوشه ای مخفی شده است احتمالاً قدرتش بیشتر از آن چیزی است که شما تصور می کنید، و حتی اگر اکنون این قدرت را نداشته باشد، ممکن است بعداً این قدرت را بدست بیاورد. پس با کسانی که اطرافتان هستند گفتگو کنید و شروع به یادگیری و شرکت در تست بازیگری کنید.

به طور مکرر تست بازیگری بدهید.

شرکت در تست های بازیگری راه خوبی برای دیده شدن است. وقتی مردم شروع به شناختن شما کنند، احتمال این که شما را برای نقش‌هایی در نظر بگیرند بیشتر است. این که نام خود را بر سر زبان‌ها بیندازید نیمی از نبرد است.

ـ بی شک شما رد خواهید شد

(عدم پذیرش در تست بازیگری امری عادی است).

این عدم موفقیت ها را جدی نگیرید و به تلاش خود ادامه دهید. در نهایت یک روز موفق میشوید.

 

مرحله چهارم چگونه بازیگر شویم ؟

ادامه دادن به حرفه‌ی خود

در صورت امکان به یک شهر بزرگ نقل مکان کنید. با کار کردن در صحنه فیلم‌های محلی یا در مناطقی که به راحتی به آنها دسترسی دارید شروع کنید. برای اینکه بتوانید به شهر بزرگتری نقل مکان کنید، پولی که به دست می آورید را پس انداز کنید، چون در شهر‌های بزرگتر نقش های بیشتری در دسترس هستند و فیلم های زیادی ساخته میشوند.

ـ اگر در کشور ایران مستقر هستید، مهاجرت به شهرهای تهران، کرج، اصفهان، مشهد یا اهواز را در نظر داشته باشید. همچنین برای فیلم‌هایی که خارج از ایران ساخته میشوند، ونکوور، تورنتو، لندن و یا بمبئی را امتحان کنید.

 

وقتی تازه شروع به کار می کنید به دنبال گرفتن نقش هایی در تبلیغات باشید.

در وبسایت هایی مثل: Backstage و Craigslist دنبال فرصت های بازیگری برای تبلیغات محلی بگردید. همانطور که برای شرکت در تست بازیگری، لباس مناسبی برای نقشی که میخواهید بازی می کنید میپوشید تا متصدیان انتخاب بازیگران بتوانند به راحتی شما را در نقش تصویر کنند، برای نقش‌های تبلیغاتی هم لباس مناسبی بپوشید.

ـ بازیگری در تبلیغات نقش کوچک تری است، اما شما را در معرض دید بسیاری از مخاطبان قرار می دهد و چهره شما را در معرض دید عموم قرار می دهد.

ـ در وبسایت Craigslist به دنبال پست‌هایی باشید که به نظر می‌رسند بیش از حد خوب هستند، این را هم در نظر داشته باشید که ممکن است این پست‌ها کلاهبرداری باشند. مراقب ایمیل‌های نامعتبری که دریافت میکنید و یا مراقب مشاغلی که به نظر می‌رسد بدون نیاز به تجربه دستمزد بسیار بالایی دارند باشید.

در فیلم‌های بزرگتر و مهمتر یک بازیگر “ سیاهی لشگر” شوید.

وقتی در جایی هستید که باید باشید (مکان درست)، ارتباط برقرار کنید و به عنوان یک بازیگر سیاهی لشگر یا بازیگر پس‌زمینه نقش ایفا کنید. فرصت های بازیگری به عنوان سیاهی لشگر را می‌توان در سراسر اینترنت یافت، اما چند مکان برای شروع جستجو عبارتند از Backstage، Hollywood Reporter و Variety.

ـ اگرچه که ممکن است شما نقش اصلی را نداشته باشید، اما همچنان می‌توانید یک نقش اضافی را به لیست رزومه خود اضافه کنید تا نشان دهید که تجربه دارید.

یک مدیربرنامه بازیگری استخدام کنید.

نظر اطرافیان خود در مورد اینکه به چه کسی مراجعه کنید و چگونه شروع کنید بپرسید. با مدیر برنامه‌ها تماس بگیرید و نامه های استعلام به دفاتر نمایندگی ارسال کنید تا ببینید آیا آنها به دنبال استعدادهای جدید هستند یا خیر. یک مدیربرنامه به شما کمک می کند تا بر سر نقش هایی که بر عهده می گیرید مذاکره کنید.

ـ مدیران برنامه فقط زمانی دستمزد دریافت میکنند که برای شما کار پیدا کنند. حتی اگر کار خاصی برای انجام دادن ندارید، با مدیران برنامه ای که قبل از این که برای شما کار پیدا کنند پول میخواهند کار نکنید.

وارد اتحادیه و انجمن های بازیگران شوید.

سازمان هایی مانند ACTRA، AEA، AGMA یا AGVA یا انجمن هایی مانند انجمن بازیگران خانه تئاتر، انجمن بازیگران سینمای ایران، کانون سینماگران جوان، خانه های تئاتر، آموزشگاه های بازیگری، انجمن صنفی بازیگران سینما و تلویزیون ایران، انجمن هنرهای نمایشی ایران، اصناف خانه سینما، انجمن سینمای جوانان ایران، آموزشگاه های بازیگری و موسسه های سینمایی، کانون سینما گران جوان، کانون تئاتر ایران، مرکز آموزش علمی کاربردی فرهنگ و هنر، انواع اتحادیه های بین‌المللی فیلم را در نظر داشته باشید. وقتی که حداقل به مدت 1 سال عضو آن‌ها باشید و زیر نظر اتحادیه کار کنید، واجد شرایط ورود به SAG (اتحادیه بازیگران سینما) هستید. وقتی که در حال کار کردن هستید اتحادیه ها برای شما بیمه و مزایای مختلف فراهم میکنند.

ـ هزینه سالانه اتحادیه بازیگران سینما آمریکا ۲۰۱.۹۶ دلار به همراه ۱.۵۷۵ درصد از درآمدی که در آن سال به دست می آورید است. با اتحادیه مورد علاقه خود تماس بگیرید تا ببینید نرخ سالانه آنها چقدر است.

اگر می خواهید در تئاتر بین المللی بازی کنید، Equity card خود را دریافت کنید

(مدرکی دال بر عضویت در اتحادیه بازیگران در ایالات متحده یا در بریتانیا). اگرچه شما میتوانید که بدون داشتن آن هم مسیر خود را طی کنید و همچنان به موفقیت دست پیدا کنید، اما داشتن equity card برایتان فرصت های بیشری برای تست بازیگری فراهم میکند که در غیر این صورت در دسترس شما نبودند. شما یا باید با یک گروه قرارداد داشته باشید، مثلا با اتحادیه بازیگران سینما، و یا برای خود اعتبار کافی برای رسیدن به حد استاندارد جمع آوری کنید.

طبیعی است که این پروسه برای شما کمی گیج کننده باشد، بنابراین برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه دریافت کارت خود با یک دوست یا یکی از اعضای اصلی شبکه اجتماعی بازیگران تماس بگیرید.

 

 

نکات

ـ مهارت های خود را مانند اسکی، موج سواری و اسکیت به حد اعلا برسانید. هرچه مهارت بیشتری داشته باشید ، به عنوان بازیگر بیشتر دیده میشوید.

ـ خالکوبی نکنید، به خصوص در نواحی از بدن که آشکار هستند.

ـ به عنوان یک تمرین، هر روز مانند کسی یا چیزی رفتار کنید که نیستید.

 

 

اخطار

ـ بازیگری یک رشته فوق العاده رقابتی است و ممکن است هرگز آنقدر که می خواهید مشهور نشوید. واقع بین باشید اما در عین حال جاه طلب هم باشید.

ـ بعضی وقت ها ممکن است که شما هیچ نقشی پیدا نکنید، در این زمان‌ها برای رسیدن به هدفتان باید تا حد امکان کم پول خرج کنید. شغل دومی را انتخاب کنید که اگر نقشی پیدا کردید بتوانید شغل دوم خود را مدیریت و یا ترک کنید.

منابع